W dzisiejszym wpisie przybliżę czym jest spółka komandytowo – akcyjna, jakie są jej wady i zalety, jaka jest procedura jej zakładania.
Spółka komandytowo – akcyjna jest połączeniem spółki osobowej i kapitałowej. Nad jej założeniem warto się zastanowić, gdy dysponuje się kwotą 50.000,00 zł potrzebnych na wkład na kapitał spółki. Oznacza to, że trzeba dysponować większym kapitałem na start.
Założenie spółki komandytowo – akcyjnej
Spółka komandytowo – akcyjna ma prowadzić działalność gospodarczą. Przy czym jeden ze wspólników jest komplementariuszem odpowiadającym za zobowiązania spółki bez ograniczeń, natomiast drugi wspólników jest akcjonariuszem.
Równie istotne jest to, że w zakresie stosunku prawnego komplementariuszy zarówno między sobą, wobec wszystkich akcjonariuszy, jak i wobec osób trzecich, a także do wkładów tychże wspólników do spółki, z wyłączeniem wkładów na kapitał zakładowy stosuje się przepisy dotyczące spółki jawnej. Natomiast w pozostałych sprawach stosuje się przepisy dotyczące spółki akcyjnej (w zakresie dotyczącym kapitału zakładowego, wkładów akcjonariuszy, akcji, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia).
Dlatego do powstania spółki potrzebnych jest przynajmniej 2 wspólników – jednego, który będzie komplementariuszem oraz drugiego, który będzie akcjonariuszem. Komplementariuszem może być osoba fizyczna, jak też osoba prawna. Daje to dużą możliwość stworzenia spółki komandytowo – akcyjnej z różnymi podmiotami. Natomiast rola akcjonariusza sprowadza się do świadczeń określonych w statucie.
Statut spółki komandytowo – akcyjnej
Statut spółki komandytowo – akcyjnej powinien zostać sporządzony w formie aktu notarialnego i podpisany co najmniej przez wszystkich komplementariuszy. Musi on zawierać:
- firmę i siedzibę spółki;
- przedmiot działalności spółki;
- czas trwania spółki, jeżeli jest oznaczony;
- oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego komplementariusza oraz ich wartość;
- wysokość kapitału zakładowego, sposób jego zebrania, wartość nominalną akcji i ich liczbę ze wskazaniem, czy akcje są imienne czy na okaziciela;
- liczbę akcji poszczególnych rodzajów i związane z nimi uprawnienia, jeżeli mają być wprowadzone akcje różnych rodzajów;
- nazwiska i imiona albo firmy (nazwy) komplementariuszy oraz ich siedziby, adresy albo adresy do doręczeń albo adresy do doręczeń elektronicznych;
- organizację walnego zgromadzenia i rady nadzorczej, jeżeli ustawa lub statut przewiduje ustanowienie rady nadzorczej.
Na gruncie statutu nasuwa się ważna uwaga – mianowicie wniesienie wkładu na kapitał zakładowy nie wyłącza nieograniczonej odpowiedzialności komplementariusza za zobowiązania spółki.
Nie ma przeszkód, aby dodać inne postanowienia do statutu spółki – przy czym te wymienione powyżej muszą być obowiązkowe w statucie.
Rola komplementariusza i akcjonariusza
Jeżeli chodzi o rolę komplementariusza w spółce komandytowo – akcyjnej to odpowiada on bez ograniczeń za zobowiązania spółki. Komplementariusz reprezentuje spółkę na zewnątrz i odpowiada za jej bieżące funkcjonowanie. Należy pamiętać, że można ograniczyć prawo komplementariusza do reprezentowania spółki w ramach statutu bądź na podstawie orzeczenia sądu. Sprawy spółki może prowadzić jeden lub kilku komplementariuszy – przy czym nie mogą prowadzić spraw spółki przekazanych do kompetencji rady nadzorczej albo walnego zgromadzenia.
Natomiast akcjonariusz może działać na rzecz spółki jedynie jako jej pełnomocnik. Pełnomocnictwo powinno być okazane przy czynności, którą ma dokonać akcjonariusz. Taki podział kompetencji jasno pokazuje role, jakie pełnią w spółce komplementariusze i akcjonariusze. To do komplementariusza należy prowadzenie spraw spółki i nadzór nad jej bieżącą działalnością, nadawanie kierunków rozwoju. Rola akcjonariusza jest niejako bierna, sprowadza się do pokrycia akcji.
Zadania rady nadzorczej oraz walnego zgromadzenia w spółce komandytowo – akcyjnej
Przede wszystkim należy wskazać, że radę nadzorczą obowiązkowo ustanawia się jeżeli liczba akcjonariuszy przekracza dwadzieścia pięć osób. W innym przypadku ustanowienie rady nadzorczej jest dobrowolne. Członków rady nadzorczej powołuje oraz odwołuje walne zgromadzenie. Ważne jest to, że komplementariusz jak i jego pracownik nie mogą być członkami rady nadzorczej. Nawet w sytuacji, w której komplementariusz nabędzie akcje spółki to nie będzie wykonywać prawa głosu z tych akcji przy podejmowaniu uchwał, jak też nie może być pełnomocnikiem pozostałych akcjonariuszy na walnym zgromadzeniu przy podejmowaniu takich uchwał.
Rada nadzorcza ma za zadanie sprawować nadzór nad działalnością spółki we wszystkich aspektach jej działalności. Oznacza to, że nie można wyłączyć z zakresu działalności rady nadzorczej jakiegokolwiek zakresu funkcjonowania spółki. Należy zaznaczyć, że rada nadzorcza może delegować swoich członków do wykonywania zadań komplementariusza, jeżeli żaden z nich nie może wykonywać swoich czynności.
Natomiast walne zgromadzenie pełni swego rodzaju rolę aprobującą działania spółki. Uchwały walnego zgromadzenia wymagają:
- rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdania komplementariuszy z działalności spółki oraz sprawozdania finansowego spółki za ubiegły rok obrotowy;
- udzielenie komplementariuszom prowadzącym sprawy spółki absolutorium z wykonania przez nich obowiązków;
- udzielenie członkom rady nadzorczej absolutorium z wykonania przez nich obowiązków;
- wybór biegłego rewidenta, chyba że statut przewiduje w tej sprawie kompetencję rady nadzorczej;
- rozwiązanie spółki.
Ale warto zwrócić uwagę na jedną rzecz. Istnieją pewne kategorie uchwał walnego zgromadzenia, które wymagają zgody wszystkich lub większości komplementariuszy.
Zgody wszystkich komplementariuszy pod rygorem nieważności wymagają uchwały walnego zgromadzenia w sprawach:
- powierzenia prowadzenia spraw oraz reprezentowania spółki jednego albo kilku komplementariuszom;
- podziału zysku za rok obrotowy w części przypadającej akcjonariuszom;
- zbycia i wydzierżawienia przedsiębiorstwa spółki lub jego zorganizowanej części oraz ustanowienia na nim prawa użytkowania;
- zbycia nieruchomości spółki;
- podwyższenia i obniżenia kapitału zakładowego;
- emisji obligacji;
- połączenia, podziału i przekształcenia spółki;
- zmiany statutu;
- rozwiązania spółki;
- innych czynności przewidzianych w kodeksie spółek handlowych lub w statucie.
Natomiast zgody większości komplementariuszy pod rygorem nieważności wymagają uchwały walnego zgromadzenia w sprawach:
- podziału zysku za rok obrotowy w części przypadającej komplementariuszom;
- sposobu pokrycia straty za ubiegły rok obrotowy;
- innych czynności przewidzianych w statucie.
Zakończenie funkcjonowania spółki komandytowo – akcyjnej
Przyczynami uzasadniającymi rozwiązanie spółki komandytowo – akcyjnej są: przyczyny przewidziane w statucie, uchwała walnego zgromadzenia o rozwiązaniu spółki, ogłoszenie upadłości spółki, śmierć, ogłoszenie upadłości lub wystąpienie jedynego komplementariusza, chyba że statut stanowi inaczej, inne przyczyny przewidziane prawem.
Rozwiązanie spółki nie może być spowodowane ogłoszeniem upadłości akcjonariusza, jak też akcjonariusz nie ma prawa wypowiedzenia umowy spółki.
Podsumowanie
Spółka komandytowo – akcyjna jest bardziej skomplikowanym sposobem prowadzenia działalności gospodarczej. Wymaga też choćby prowadzenia rejestru akcjonariuszy w domu maklerskim oraz bardziej formalnego sposobu podejmowania uchwał. Niemniej jednak dla niektórych podmiotów może być ona atrakcyjną formą prowadzenia działalności gospodarczej.
Jeżeli masz pytania dotyczące spółki komandytowo – akcyjnej napisz na adres e-mail: katarzyna.zalewska@adwokatura.pl